Je hoeft een ander niet te laten zien dat je goed bent

Je hoeft een ander niet te laten zien dat je goed bent. Klaarstaan voor anderen, altijd jezelf wegcijferen, omdat je het zo fijn vindt voor anderen te zorgen. Daar zit iets onder. Een gevoel voorkomende uit een angst.

Jezelf willen bewijzen komt voort uit angst

Dus als ik het fijn vind om voor anderen te zorgen, klaar te staan en daar blij van wordt. Zeg jij dat dit voorkomt uit een angst. Nou ik ben nergens bang voor hoor, dus die redenering gaat niet op. Als je voor anderen klaar wilt staan, zonder een gevoel er onder te hebben dat je dit doet. Om te laten zien dat je goed bent, dan is het geven heel zuiver. Maar een enkele gedachte er over. Dat je er van baalt, dat je het geven zat bent. Moe van wordt, je het maar doet, omdat je niet anders gewend bent.. Dan is de reden dat je het doet, niet meer zuiver.

Geven met een onbewuste onderliggende reden

Dat betekent dat je met geven, toch een bepaalde onderliggende reden hebt. Die we vaak jaren niet zien, geen weet van hebben en zich ineens openbaart. Geven namelijk, is heel nobel, heel mooi. Maar te veel geven, is het tegenovergestelde.

Te veel geven, daarmee prijs je jezelf niet gelukkig. Daarmee prijs je jezelf uit de markt. Dan doe je het, omdat je eindelijk toch wel eens een keer zou willen horen. Dat je goed bent, zoals je bent. Zou je eindelijk wel eens willen dat de ander je zou zien staan. En daar zit de adder onder het gras.

In je jeugd ben je een gever geworden

In jouw jeugd ben je gaan geven, je bent dit gaan doen met een reden. Je wilde laten zien dat je goed was zoals je bent. Je loyaliteit naar je ouders was immens. En zolang jij niet voelde dat jouw ouders jou zagen staan. Ben je blijven geven en geven. Vanuit een angst dat je anders niet goed genoeg zou zijn voor je ouders. Zo sloop de angst er in en de liefde voor jezelf sneeuwde onder.

Zo heb je er een gewoonte van gemaakt, om voor anderen klaar te staan. Door te veel te geven, maak je jezelf juist onzichtbaar. Het werkt dus averechts. Datgene wat er niet meer is, dat valt op bij de mens, niet datgene wat er altijd is. Dus wil je dat anderen zien gaan staan, om jou geven wie je bent. En je om die reden ook iets gaan teruggeven, stop dan eens met geven. Doe dat op tijd, want ben je te laat. Ben je boos en verbitterd en leg je het bij anderen neer.

Waarom worden we gevers

Wat zit er onder al dat geven? Angst, dat je wordt overgeslagen. Dat jij niet gaat krijgen wat je nodig hebt en je hoopt door alles van jezelf te geven. Jij niet meer wordt overgeslagen en gaat krijgen wat je nodig hebt. Dat je gezien wordt, dat heb je nodig, dan voel je je meetellen.

Alles geven zorgt niet voor dat mensen je gaan zien staan

Wat jij nodig hebt, gaat niemand je geven, ook niet als je blijft geven. Wat je nodig hebt, is iets geven aan jezelf. Je hebt anderen niet nodig om iets van te kunnen krijgen. Als een soort van genoegdoening, een beloning. Je hebt jezelf hiervoor nodig.

Jijzelf hebt jezelf nodig om gezien te worden en te krijgen wat je wenst. Jezelf te zien gaan staan, wat een mooi mens of je wel niet bent. Die blij is met zichzelf. Want als je dat gaat voelen, geef je waarde aan jezelf. Die waarde betaalt zich terug door gezien en gehoord te worden door anderen. Zonder jezelf helemaal weg te geven en door voor anderen klaar te staan.

Je hoeft een ander niet te laten zien dat je goed bent

We worstelen hiermee, denken dat we moeten laten zien aan anderen dat we goed genoeg zijn. Dat is dus helemaal niet nodig. Wel vraagt het om een andere manier van zijn. Die je bereikt door anders te gaan denken en doen. Daar kunnen online mediums en online paragnosten van Paragnostenchat je heel goed bij helpen. Neem dus gerust contact met ze op. Als je vastloopt dat anderen jou niet zien staan en je erachter komt dat je te veel geeft. Je hoeft een ander niet te laten zien dat je goed bent. Dat ben je al, altijd